Hoe kun je je concentratie verviervoudigen

Wat is het verschil tussen een high performer die vier keer zo productief is als de gemiddelde persoon,

Concentratieproblemen die zelfs genieën niet kunnen overwinnen.

Als ik erover nadenk, is de geschiedenis van de mensheid een geschiedenis van vechten tegen afleidingen.
Het Zoroastrisme, dat 4.000 jaar geleden in Perzië ontstond, kent al een demon met het vermogen de mensheid af te leiden en te vermoeien. Er is zelfs een oud document dat 3.400 jaar geleden in Egypte werd geschreven en dat zegt: “In godsnaam, concentreer je en klaar de klus!
Bovendien hadden de genieën uit het verleden ook veel last van afleiding.
Leonardo da Vinci, bekend als de “Man van velen”, liet tijdens zijn leven meer dan 10.000 pagina's manuscripten na, maar het totale aantal werken dat hij daadwerkelijk voltooide, bedroeg niet meer dan 20.
Zijn werk was zo afleidend dat het niet ongewoon was dat hij aan een klein schilderij begon en dan onmiddellijk iets ongerelateerds in zijn notitieboekje begon te krabbelen, om dan weer tot zichzelf te komen en zijn penseel weer te pakken.
Als gevolg daarvan werd het werk uitgesteld en vertraagd, en duurde het 16 jaar om de Mona Lisa te voltooien.
Franz Kafka werd tijdens het schrijven van zijn romans herhaaldelijk afgeleid door de brieven van zijn minnares, en was niet in staat de meeste van zijn werken af te maken.
Virginia Woolf, een groot schrijfster, schreef in haar dagboek dat zij voortdurend werd afgeleid door het rinkelen van de telefoon en dat “het geluid de inhoud van mijn hersenen opslokte.
Er zijn ontelbare afleveringen van genieën die worstelden met concentratie.

Maar aan de andere kant is het waarschijnlijk waar dat er in elke wereld mensen zijn die “high performers” worden genoemd.
Het is de toploper in het veld die consequent een hoog concentratieniveau aanhoudt en meer dan anderen een enorme hoeveelheid output produceert.
Voorbeelden zijn Pablo Picasso, die tijdens zijn leven ongeveer 13.500 olieverfschilderijen en -tekeningen maakte, de wiskundige Paul Erdesch, die meer dan 1.500 papers publiceerde, en Thomas Edison, aan wie 1.093 octrooien werden toegekend.
Zelfs als u niet een van de groten bent, kunt u waarschijnlijk wel denken aan ten minste één hoge performer in uw leven.
Hij is het soort persoon dat behandeld wordt als een ster.

Concentratie wordt niet alleen bepaald door talent!

In 2012 voerde de Universiteit van Indiana het grootste onderzoek ooit uit naar hoogpresteerders, waarbij 630.000 mensen betrokken waren.
Zij keken naar beroepen als ondernemers, atleten, politici en kunstenaars, en ontdekten de kenmerken van degenen die ongewoon productief zijn.
Ernest O, Boyle Jr. and Herman Aguinis (2012) The Best and the Rest: Revisiting the Norm of Normality of Individual Performance
Het resultaat is dat hoogpresteerders consequent 400% productiever zijn dan de gemiddelde persoon.
Ook wordt geschat dat de hoeveelheid bedrijfsprestaties die door hoogpresteerders wordt gegenereerd, goed is voor 26% van de winst die door elke onderneming wordt gegenereerd.
Als we het vergelijken met een bedrijf met 20 werknemers en een jaaromzet van 100 miljoen yen, dan zou dat neerkomen op één hoog presterende werknemer die 26 miljoen yen verdient en de overige 19 werknemers die elk 3,9 miljoen yen verdienen.

Wat maakt deze hoge performers zo anders,
Hoe houden ze hun concentratie op peil en bereiken ze vier keer zoveel als normale mensen,
Natuurlijk, natuurlijk talent is een van de belangrijkste redenen.
Het is algemeen bekend dat onze productiviteit wordt beïnvloed door onze genetica, en uit een meta-analyse van 40.000 mensen door de Michigan State University (een zeer betrouwbare analyse die verder meerdere analyses combineert) bleek dat ongeveer 50% van onze werkethiek en concentratie kan worden verklaard door onze natuurlijke persoonlijkheid.
Henry R.Young, David R.Glerum, Wei Wang, and Dana L.Joseph (2018) Who Are the Most Engaged at Work? A Meta Analysis of Personality and Employee Engagement
Het staat vast dat het concentratievermogen van een mens in hoge mate wordt bepaald door zijn of haar aanleg.
De gegevens zijn onbedoeld demotiverend, maar laat je nog niet ontmoedigen.
De concentratie, die door de genetica wordt bepaald, is slechts de helft van het totaal, want de andere helft bestaat uit “bepaalde elementen” die later kunnen worden gewijzigd.
Uit vele studies naar hoogpresteerders is gebleken dat hoogproductieve mensen min of meer onbewust soortgelijke punten naar voren brengen die hen helpen een hoog concentratieniveau te bereiken.
Met andere woorden, er is nog tijd genoeg om opnieuw te beginnen.
In dit artikel zal ik naar dit “element” verwijzen als het “beest en de trainer”.

Een kader om concentratieproblemen eens en voor altijd op te lossen

Het beest is een metafoor voor instinct, en de trainer is een metafoor voor rede.

“Het beest en de trainer” is een metafoor voor het feit dat de menselijke geest in twee delen is verdeeld.
Dit idee op zich is waarschijnlijk niet nieuw.
Het is al lang bekend dat onze geesten niet één geheel vormen.
De engelen en demonen van het christendom zijn een uitstekend voorbeeld.
De situatie waarin engelen, die gematigdheid respecteren, de duivel uitdagen, die de mensheid uitnodigt te vallen, is nu te gewoontjes om zelfs in komedies gebruikt te worden.
Het is een klassieke uitdrukking van de verdeelde menselijke geest.
In de 17e eeuw zagen de denkers van de Verlichting, zoals u weet, het functioneren van de menselijke geest als een conflict tussen “rede” en “impuls”, en zij geloofden dat een rationele manier van leven de waarheid was.
Tegelijkertijd stelde Adam Smith, de vader van de economie, dat mensen twee persoonlijkheden hebben, “empathie” en “onpartijdige waarnemer”, en in modernere tijden beschreef Freud geestesziekten rond het conflict tussen het “id” en het “superego”.
Zelfs in een tijd waarin de wetenschappelijke methoden nog niet waren vastgesteld, was het bestaan van een “gespleten geest” reeds duidelijk voor de geleerden.

Gelukkig hebben wij in de moderne tijd vooruitgang geboekt bij het nauwkeuriger bestuderen van de “gespleten geest”.
Het meest overtuigende bewijs kwam uit de hersenwetenschap, die in de jaren tachtig werd ontwikkeld.
Vele onderzoekers hebben hersenscans gemaakt en vastgesteld dat de prefrontale cortex en het limbisch systeem voortdurend strijden om de controle over het menselijk lichaam.
De prefrontale cortex is een systeem dat later in de menselijke evolutie is ontstaan en goed is in complexe berekeningen en het oplossen van problemen.
Het limbisch systeem daarentegen is een gebied dat vroeg in de evolutie is ontstaan en instinctieve verlangens zoals eten en seks controleert.
Als je je bijvoorbeeld zorgen maakt dat je zou moeten werken, maar wilt gaan drinken, dan is het de rol van de prefrontale cortex om erop aan te dringen dat je moet werken, terwijl het limbisch systeem zal blijven aandringen dat je moet gaan drinken. Het limbisch systeem blijft maar zeggen, “Drink!
“Als je in een situatie zit waarin je geld moet besparen maar toch op reis wilt, is je prefrontale cortex de 'spaarder' en je limbisch systeem de 'reiziger'.
Dit concept wordt momenteel in verschillende academische disciplines gebruikt, en kan worden onderverdeeld in “heuristiek” en “analytisch denken” in de psychologie, en “Systeem 1” en “Systeem 2” in de gedragseconomie.
Er zijn subtiele nuanceverschillen, maar het punt blijft hetzelfde: beide verdelen de menselijke geest in twee delen.
Het in dit artikel gebruikte “beest en de trainer” volgt ook deze trend.
Als we de uitleg tot nu toe volgen, komt het beest overeen met de “impuls” of het “limbisch systeem”, terwijl de trainer overeenkomt met de “rede” en de “prefrontale cortex”.
Het is als een trainer die een beest probeert te beheersen dat instinctief beweegt zoals het wil.

Er bestaat niet zoiets als het vermogen om je te “concentreren”.

Ik heb het opzettelijk geherformuleerd als “het beest en de trainer”, ook al bestaan hiervoor reeds vele uitdrukkingen, omdat de conventionele taal niet toereikend is om over menselijke concentratie na te denken.
Laten we, om dit punt te verduidelijken, eens denken aan een tijd waarin u zich op uw studie moest concentreren.
Het is een veel voorkomende situatie, maar het vereist al je capaciteiten om je te kunnen concentreren als een hoge performer.
De eerste barrière komt al voordat je begint met studeren.
Bijvoorbeeld, hoe zou de volgende situatie eruit zien,
Ik opende mijn tekstboek, maar ik kon niet gemotiveerd worden om iets te doen, dus begon ik toch maar mijn e-mail te checken, en zo ging er een half uur voorbij. ……
We kennen allemaal de situatie waarin we ons niet opgewassen voelen tegen de taak die voor ons ligt en niet eens aan de startlijn kunnen verschijnen.
Twee dingen die bij deze stap nodig zijn, zijn zelfeffectiviteit en het vermogen om motivatie te beheersen.
Zelfeffectiviteit is een gemoedstoestand waarin we van nature geloven dat we zelfs moeilijke dingen kunnen bereiken.
Als je dit gevoel niet hebt, zullen zelfs eenvoudige taken moeilijk lijken en zul je niet in staat zijn om de eerste stap te zetten.
De andere, motivatiemanagementvaardigheden, behoeft waarschijnlijk geen uitleg.
Om aan een taak te beginnen waar je geen zin in hebt, is het essentieel dat je jezelf op de een of andere manier motiveert om het te doen en je beter te voelen.
Maar zelfs als je deze obstakels uit de weg kunt ruimen, komt de volgende uitdaging op je pad.
Het probleem hier is “aandachtsspanne.
Het vermogen om geconcentreerd te blijven op de tekst, wat technisch “aandachtscontrole” wordt genoemd.
De aandachtsspanne varieert van persoon tot persoon, maar voor een volwassene ligt die gemiddeld op 20 minuten.
McKay Moore Sohlberg and Catherine A.Mateer (2001) Cognitive Rehabilitation: An Integrative Neuropsychological Approach
Zelfs als u zich goed kunt concentreren, dwaalt uw aandacht na ongeveer 20 minuten altijd af.
Het is moeilijk om deze activiteitslimiet te verlengen, en eigenlijk is de enige manier om dat te doen het aanleren van vaardigheden om de hersenen efficiënt te gebruiken.
Bovendien is de grootste barrière de verleiding.
Het is niet ongewoon om afgeleid te worden door een verlangen dat in een oogwenk in je opkomt, een melding op je telefoon, een spelletje dat je net hebt gekocht, of een snack in de koelkast.
Verleidingen van buitenaf zijn echter niet de enige dingen die uw concentratie kunnen aantasten.
Je hersenen kunnen ook gemakkelijk worden afgeleid door interne herinneringen.
Stel bijvoorbeeld dat je tijdens het studeren de zin “Genghis Khan begon zijn expeditie in 1211.
Onmiddellijk daarna zullen je hersenen proberen een aantal herinneringen op te roepen die verband houden met “Genghis Khan”.
Het is beter als het iets met je studie te maken heeft, zoals “Phubilai Khan” of “Genko”, maar voor sommige mensen is het niet ongewoon dat irrelevante herinneringen opduiken, zoals “Ik heb laatst een heerlijke Genghis Khan hot pot gegeten”.
Als je eenmaal gefixeerd bent op de herinnering aan Genghis Khan, gaan je hersenen meer associaties maken.
Je begint je aandacht te verliezen, “Ik vind wel een andere goede plek om te eten,” of “Ik vind wel een recept dat ik thuis kan maken,” enzovoort, en je concentratie zakt in elkaar.
In dit stadium, wat je nodig hebt is het vermogen om jezelf te beheersen.
Het vermogen om zelfdiscipline te handhaven zal essentieel zijn om de myriade van herinneringen die in het onderbewustzijn ronddwarrelen onder ogen te zien.
Het vermogen dat wij in ons dagelijks leven “concentratie” noemen, is immers een combinatie van verschillende vaardigheden.
Het vereist een gevoel van eigenwaarde en motivatiemanagementvaardigheden in de aanloop naar de taak, aandachtsvermogen is essentieel als de taak eenmaal begonnen is, en voortdurende zelfbeheersing is vereist om de taak te voltooien.
Veel mensen zien dit complexe proces slechts op de een of andere manier als een specifieke kracht.
Kortom, er is geen enkel vermogen dat “concentratie” heet.
Daarom vereist een diepere beschouwing van “concentratie” een meer algemeen kader.
Wij hebben een basis nodig voor een verhaal dat meerdere mogelijkheden kan omvatten, waarbij elementen worden opgeschept die buiten de definitie van een bepaald academisch genre vallen.
De metafoor van het “beest en de trainer” komt overeen met zo'n fundament.
In zekere zin is het een denkkader om de ware aard van “concentratie” in het algemeen te vatten.

“Het Beest is simpel, prikkelbaar, maar super-krachtig!

Eerste eigenschap: “Ik haat moeilijke dingen.”

Wat voor “beest” schuilt er in ons,
Wat voor soort kracht heeft het, en hoe staat het in verband met concentratie,
Laten we eerst de ecologie van het beest bekijken.

Je innerlijke beest heeft drie hoofdkenmerken.

1. Afkeer van moeilijke dingen
2. Het reageert op alle prikkels.
3. Krachtig.

De eerste is: “Ik hou niet van moeilijke dingen.
Het beest geeft de voorkeur aan voorwerpen die zo concreet en gemakkelijk te begrijpen zijn als mogelijk, en probeert voorwerpen te vermijden die abstract en moeilijk te ontcijferen zijn.
Een voorbeeld van de voorkeur van het beest voor duidelijkheid is de beroemde studie over menselijke namen.
Simon M. Laham, Peter Koval, and Adam L. Alter (2011) The Name Pronunciation Effect: Why People Like Mr.Smith More Than Mr.Colquhoun
Het onderzoeksteam gaf honderden studenten een grote lijst met namen en vroeg hen, “Aan welke persoon geef je de voorkeur?”
Wij onderzochten of de voorkeur van een persoon verandert op basis van zijn naam alleen, onafhankelijk van zijn gezicht of mode.
De resultaten waren duidelijk.
De voorkeuren van de studenten hielden verband met de “moeilijkheid om de naam te lezen”, en kandidaten met namen die moeilijk uit te spreken waren, zoals Vougiouklakis, hadden meer kans om afgekeurd te worden dan kandidaten met gemakkelijker namen, zoals Sherman.
In een andere test werd zelfs gemeld dat degenen met moeilijk te lezen namen meer kans hadden om delinquent te zijn, terwijl degenen met gemakkelijk te lezen namen meer kans hadden om sociaal succesvol te zijn.
David E. Kalist and Daniel Y. Lee (2009) First Names and Crime: Does Unpopularity Spell Trouble?
Zoals u ziet, zijn wij schepselen die springen bij het gemak van het begrijpen en beslissen of wij een naam leuk vinden of niet, alleen al op basis van de onleesbaarheid.
De reden waarom het beest niet van moeilijkheden houdt, is om geen energie te verspillen.
In de primitieve wereld waarin onze voorouders evolueerden, hing leven en dood af van hoe efficiënt we onze kostbare energie gebruikten.
Als er geen energie over was toen we op het punt stonden te verhongeren omdat we geen voedsel konden vinden, toen we plotseling werden aangevallen door een woest beest, of toen we moesten wachten op herstel van een besmettelijke ziekte, zou de mensheid zeker zijn uitgestorven.
Dus evolutionaire druk dwong ons om zoveel mogelijk energie te besparen.
Naast het niet blindelings gebruiken van de energie van het lichaam, liet ik de hersenen een programma implementeren om reflexmatig weg te gaan van onbegrijpelijke dingen, zodat de hersenen zoveel mogelijk calorieën zouden sparen voor hersen-intensieve taken.
Het is geen wonder dat dit programma zo schadelijk is voor je concentratie.
In de steeds complexere wereld van vandaag worden de dagelijkse taken met de dag complexer en staat uw cognitie voortdurend onder druk.
En toch, aangezien de basisprogramma's van de mensheid zo werken dat zij een afkeer hebben van moeilijke taken, kunnen wij ons op geen enkele manier concentreren op de taak die voor ons ligt.

Tweede eigenschap: “Reactief op alle stimuli.”

Het tweede kenmerk van het beest is dat het op alle prikkels reageert.
Zoals gezegd is het menselijk brein vatbaar voor verleiding, maar de factoren die het beestje afleiden zijn niet beperkt tot vertrouwde factoren zoals snoep en smartphones.
Wij worden zonder het te beseffen blootgesteld aan een groot aantal kleine prikkels, en volgens sommige schattingen ontvangen de hersenen meer dan 11 miljoen stukjes informatie in één seconde.
Timothy D. Wilson (2004) Strangers to Ourselves: Discovering the Adaptive Unconscious
Het zwakke geluid van een automotor in de verte, een stip op een beeldscherm, de herinnering aan een geblokkeerd gesprek van twee uur geleden, een onaangename rugpijn… de menselijke geest wordt voortdurend gebombardeerd met een enorme hoeveelheid informatie.
Deze prikkels zijn geen probleem zolang u zich op uw taak concentreert, maar zij kunnen de aandacht van het beest uit het onbewuste trekken wanneer uw aandacht plotseling wordt afgeleid.
Het is moeilijk te voorspellen hoe het beest zal reageren, of het nu plotseling een kriebelend hoofd krijgt terwijl het in zijn studies was verzonken, of om de een of andere reden plotseling angstig wordt voor het werk van morgen.
Het is een hele uitdaging om je vanuit deze toestand weer te concentreren.
Dit soort problemen doet zich voor omdat het beest zeer goed is in het parallel verwerken van informatie.
Zonder de gegevensverwerkende kracht van het beest, zou de mens niet behoorlijk kunnen leven.
Laten we als voorbeeld een geval nemen waarin u op straat iemand tegenkomt die u kent.
In dit geval activeert het beest eerst een programma dat gezichtsuitdrukkingen herkent om te bepalen wie de persoon voor hem is op basis van informatie zoals gelaatstrekken en stem.
Je begint het zoekprogramma te gebruiken en blijft zoeken naar gegevens uit het verleden, zoals welke gesprekken je in het verleden met deze persoon hebt gehad, wat voor karakter deze persoon had, enzovoort.
Het is een wonderbaarlijk vermogen, en als ik alle informatie bewust zou moeten verwerken, zou de avond voorbij zijn voor het gesprek kon beginnen.
Het vermogen van het beest is als een computer met meerdere CPU's.
Dit vermogen brengt echter ook een groot nadeel met zich mee voor “concentratie.
Dit komt omdat de kracht van het beest is geoptimaliseerd voor zijn primitieve omgeving, waardoor het uiterst kwetsbaar is voor fysieke prikkels zoals voedsel, seks en geweld.
Het behoeft geen betoog dat in primitieve milieus, hoe meer mensen een zo groot mogelijke hoeveelheid voedsel konden bemachtigen, zich met hun partners konden voortplanten, en het risico van ziekten en verwondingen konden voorkomen, hoe beter zij waren aangepast.
Daarom zijn dieren geëvolueerd om voorrang te geven aan die dingen die hun vijf zintuigen aanspreken: zicht, reuk, gehoor, tast en smaak.
Dus hoe geconcentreerd je ook bent, je kunt niet anders dan denken aan iemand om wie je geeft of aan je favoriete snoepje.
Een overlevingsprogramma dat in zes miljoen jaar is verfijnd, treedt automatisch in werking en schakelt je bewustzijn onmiddellijk aan en uit.

Derde eigenschap: “Sterke kracht.”

Het laatste kenmerk van het beest is dat het zeer machtig is.
Nogmaals, het beest verwerkt 11 miljoen stukjes informatie per seconde en heeft de macht om je lichaam onmiddellijk over te nemen.
De snelheid is verbazingwekkend snel, bijvoorbeeld, na het zien van een foto van een heerlijk uitziend gerecht, duurt het slechts een honderdste van een seconde om je eetlust te activeren en je bewustzijn te kapen.
Als je reflexen zo snel zijn, is het bijna onmogelijk om de activiteiten van het beest bewust te onderdrukken.
Het is gemakkelijk te zien hoe een mens, gekaapt door een beest, zich zou gedragen als je naar een tiener kijkt.
Hij rookt herhaaldelijk, ook al is hij minderjarig, springt om de een of andere reden van de top van het schoolgebouw, en versiert het andere geslacht zonder na te denken …….
In de adolescentie veranderen de hersenen eerst in het cerebellum, dat de spierbewegingen controleert, vervolgens in de nucleus accumbens, die betrokken is bij het genotsstelsel, en tenslotte in de prefrontale cortex, die tot volle wasdom komt.
Hierdoor staat het puberbrein nog steeds onder de sterke controle van het beest, en is het meer geneigd zich te gedragen op manieren die dom lijken te zijn.
Tijdens de tienerjaren is de afscheiding van geslachtshormonen ook hoog, dus is het moeilijk te controleren.
Het is als een auto met alleen een gaspedaal en geen remmen.
Het is echter duidelijk dat zelfs als de prefrontale cortex is gerijpt, wij ons niet veilig kunnen voelen.
Het is geen geheim dat de katholieke kerk in het verleden predikte “Beheers uw innerlijke verlangens! In het verleden predikte de katholieke kerk “beheers je innerlijke verlangens”, maar het is een bekend feit dat veel christelijke landen in geweld en oorlog eindigden.
Het is geen wonder dat, terwijl onze voorouders ongeveer 6 miljoen jaar geleden van de apen afstapten, de Homo sapiens pas 200.000 jaar geleden abstract denken verwierf.
Dit betekent dat gedurende ongeveer 96,7% van de menselijke geschiedenis, mensen onder de controle van beesten hebben gestaan.
In de tussentijd heeft het beest een enorme hoeveelheid tijd besteed aan het opbouwen van zijn kracht.
Als het beest het eenmaal heeft overgenomen, is er niets meer wat we kunnen doen.
Als ze door een beest worden beheerst, zijn mensen als marionetten die hun verstand hebben verloren.

De “trainer” is logisch. Voor een grote maaltijd, is de kracht armzalig. ……

Eerste eigenschap: “Vecht met logica als je wapen.”

Voor zo'n krachtig beest, wat gaf evolutionaire druk de trainer te doen,
Laten we nu eens kijken naar de biologie van de trainers.
De trainer heeft kenmerken die ruwweg weerspiegeld worden in het beest.

1. Gebruik logica als een wapen.
2. Hoog energieverbruik
3. Zwakke kracht.

Ten eerste, de trainer gebruikt “logica” als een wapen.
Je moet rationeel denken om het razende beest te stoppen.
Stel dat je bijvoorbeeld geconcentreerd aan het studeren bent en je ziet plots een taart in de koelkast.
In je hoofd zegt het beest dat je de taart nu moet opeten! en je concentratie staat op instorten.
Op dit punt probeert de trainer de uitbarsting van het beest te onderdrukken door een rationele tegenwerping te verzinnen.
“Als ik hier eet, kom ik aan en zal ik er spijt van krijgen!” “Als mijn concentratie is verstoord, wordt de toets van volgende week een ramp!” “Als je hier eet, zul je er spijt van krijgen!
Tegenover een beest met oersnelheid en -kracht is de trainer echter in het nadeel.
Dat komt omdat, zoals we eerder zagen, het beest informatie parallel verwerkt, terwijl de trainer alleen gegevens in serie kan verwerken.
“Wanneer de trainer de informatie krijgt, “Er staat een heerlijke cake in de koelkast,” vraagt hij eerst, “Wat zal er gebeuren als ik de cake opeet,” De trainer vraagt eerst, “Wat zou er gebeuren als ik de cake opeet,” en voert dan het antwoord uit, “Je zou waarschijnlijk aankomen.
De trainer begint dan te denken: “Wat zal er gebeuren als ik dik word?” en trekt uiteindelijk conclusies als “Ik zal me zorgen maken over wat andere mensen zullen denken” of “Ik zal me schamen”.
Het belangrijkste kenmerk van seriële verwerking is dus het in volgorde beschouwen van een stuk informatie.
Als we het vergelijken met PC-hardware: als de CPU van het beest multi-core is, is de trainer single-core.
Dit zal onvermijdelijk de reactie van de trainer vertragen.
Toch zijn er ook redelijke voordelen verbonden aan serieverwerking.
Het beest kan een grote hoeveelheid informatie tegelijk verwerken, maar kan anderzijds niet meerdere stukken gegevens met elkaar verbinden.
Zodra je denkt, “Er is taart,” kun je de output terugsturen, “Laten we het opeten!” Maar wat zal er gebeuren als ik stop met studeren hier, of “Wat zal het effect zijn op mijn lichaamsvorm,” Ze zijn echter niet erg goed in het combineren van verschillende informatie, zoals “Wat zal er gebeuren als ik stop met studeren hier,
De reactie van het beest moet kortzichtig zijn, en het zal je op het verkeerde pad lokken.
Op reis gaan wanneer je geld moet sparen, of spelen wanneer het goed is om je op je studie te concentreren, deze irrationele gedragingen zijn te wijten aan de biologie van het beestje, dat niet in staat is tot seriële verwerking.

Tweede kenmerk: “Hoog energieverbruik.”

“Hoog energieverbruik” is een ander belangrijk kenmerk van een trainer.
Terwijl het werk van het beest weinig kost en het denkvermogen nauwelijks belast, vormt de trainer een enorme belasting voor het hersensysteem en verbruikt hij er meer energie voor.
Natuurlijk.
Het beest springt gewoon op de begeerte die voor hem ligt, terwijl de trainer moet nadenken over meerdere stukjes informatie.
Het is geen wonder dat het zoveel moeite kost.
Op dit punt is het werk van de trainer sterk afhankelijk van het werkgeheugen van de hersenen.
Het werkgeheugen is een functie van de hersenen die herinneringen op zeer korte termijn in het geheugen bewaart, en wordt gebruikt om tussentijdse resultaten van verwerkte informatie tijdelijk op te slaan.
Met andere woorden, het is als een notitieblok voor je hersenen, en het is onmisbaar in situaties waarin je een lang gesprek wilt voeren, een boodschappenlijstje wilt onthouden, of wat mentale wiskunde wilt doen.
Wij moeten dit werkgeheugen ten volle benutten om binnenkomende informatie in serie te verwerken.
De reden is dat om een gedachtenstroom op gang te brengen van “er ligt taart in de koelkast” naar “als ik die eet, word ik dik, ik wil niet dik worden, dus ik verdraag het,” het nodig is om in korte tijd meerdere stukken informatie tijdelijk op te slaan en op grond van de resultaten van de tussentijdse verwerking een eindconclusie te trekken.
Helaas is de capaciteit van het werkgeheugen beperkt, en kunnen slechts drie of vier stukken informatie tijdelijk worden opgeslagen.
Nelson Cowan (2000) The Magical Number 4 in Short Term Memory: A Reconsideration of Mental Storage Capacity
Bijvoorbeeld, als de input “Wat zal er gebeuren als ik de taart eet, Als er vier outputs zoals “dik,” “beschaamd,” “tevreden,” en “spijt” voor de input “Wat zal er gebeuren als ik de taart eet,
Anderzijds is voor de werking van het beest geen werkgeheugen nodig.
Dat komt omdat de reactie van een beest altijd eenvoudig is, zoals “cake→eten” of “woest beest→lopen”, en u kunt het onmiddellijk terugsturen zonder ingewikkelde verwerking.
Dit mechanisme draagt er ook toe bij dat de opleider in het nadeel is.
Het is niet duidelijk waarom het werkgeheugen beperkt is, maar in elk geval moeten trainers informatie onder grote druk verwerken, wat onvermijdelijk veel meer energie vergt dan dieren.
Om geconcentreerd te blijven, moet je zoveel nadelen overwinnen en het beest winnen.

Derde eigenschap: “Weinig vermogen.”

Het derde kenmerk, “laag vermogen”, behoeft geen nadere toelichting.
Als je niet snel genoeg op een situatie kunt reageren, veel energie moet verbruiken om het beest te confronteren en een breekbaar mes van logica als je grootste wapen hebt, is de uitkomst duidelijk.
Hoe evolutionair dit ook moge zijn, het is toch een zeer harde conclusie voor de moderne mens.

Drie lessen om de concentratie te verbeteren

Helaas, een trainer kan een beest niet verslaan.

Uit het bovenstaande verhaal kunnen we drie belangrijke lessen leren voor het verbeteren van onze concentratie.

1. Een trainer kan een beest niet verslaan.
2. Er bestaat niet zoiets als een persoon die zich goed kan concentreren.
3. Als je het beest leidt, krijg je immense macht.

Het eerste wat je in gedachten moet houden is dat het onmogelijk is voor een trainer om een beest te verslaan.
Zoals we hebben gezien, is er een enorm verschil in de kracht van het beest en de trainer, en daarin ligt een groter verschil dan tussen een volwassene en een kind.
Als je ze frontaal bestrijdt, eindig je met een eenzijdig spel.
Je moet snel zijn om dit feit te erkennen, en als je niet vanaf hier begint en alleen kleine technieken leert, zul je er niet veel voordeel uit halen en alleen maar gefrustreerd eindigen.
Daarom moet je het eerst in je hoofd halen dat er geen gemakkelijke manier is om je concentratie te verbeteren.
En uit deze eerste les, leiden we onvermijdelijk de volgende les af.
Dat is het punt: er bestaat niet zoiets als een persoon die goed is in concentratie in deze wereld.
Wij hebben reeds vermeld dat zelfs grote mannen met vele prestaties voortdurend werden verslagen in hun gevechten tegen het beest.
Als je je nu moeilijk kunt concentreren, is dat onvermijdelijk.
De strijd tussen het beest en de trainer is als een kern die gedurende zes miljoen jaar in de hoofden van de mensheid is gegrift.
In de toekomstige evolutie zullen de trainers misschien machtiger worden, maar wij die in het heden leven, kunnen niet anders dan erover nadenken.
We hebben geen andere keuze dan te leven met het verouderde besturingssysteem dat we hebben.
Sommige mensen zijn van nature goed in het beheersen van hun aandacht, maar het is slechts een kwestie van graad.
De strijd tussen het beest en de trainer is een feit in ieders brein, en niemand kan aan dit probleem ontsnappen.
Sommigen van jullie hebben zich misschien hopeloos gevoeld.
Als de trainer zo hulpeloos is, dan is het verbeteren van de concentratie een droom die uitkomt.
Tenslotte worden toppresteerders alleen geboren met een natuurlijk talent, en wij, de ongetalenteerden, hebben geen andere keuze dan ons leven te leiden alsof we worden meegesleurd door het beest.
Natuurlijk, dat is niet waar.
Zelfs als er geen manier is om te winnen in een gevecht van man tegen man, hebben de zwakken hun eigen manier van vechten.
Gebruik makend van de rationaliteit die het wapen van de trainer is, kan de trainer soms het beest overhalen een bondgenoot te worden, en andere keren kan de trainer de zwaktes van het beest uitbuiten door een plan te bedenken.
Dat brengt ons bij de derde les: “Leid het beest en je zult een enorme macht krijgen.
Oorspronkelijk wil het beest ons geen kwaad doen.
In de primitieve wereld redde de machtige kracht van het beest de mensheid van gevaar, motiveerde ons om de calorieën te krijgen die we nodig hadden, en was de drijvende kracht achter onze huidige welvaart.
Het probleem is dat de macht van zo'n beest disfunctioneel is in de huidige maatschappij, waar de informatie drastisch toeneemt.
Een overvloed aan voedsel dat in primitieve tijden niet voorhanden was.
Het dagelijkse nieuws staat bol van de crisis.
Sociale netwerk sites die werken aan uw goedkeuring nodig.
Een winkelsite die onmiddellijk de vreugde van het bezit bevredigt.
Internetporno die onze fundamentele verlangens aantast.
Elk van de vele intense prikkels die de moderne tijd heeft voortgebracht, zal een intense reactie van het beest uitlokken en uw concentratie verstoren.
Herbert Simon, een genie dat een Nobelprijs kreeg voor zijn werk in de cognitieve psychologie, voorzag dit 30 jaar geleden al.
“Informatie verbruikt de concentratie van de ontvanger. Daarom, hoe meer informatie je ontvangt, hoe meer je vermogen om je te concentreren krimpt. Hoe meer informatie er is, hoe meer concentratie er wordt verbruikt, en hoe meer concentratie er moet worden toegewezen, hoe meer concentratie er wordt verbruikt.
Zoals motten die sterven door in het licht van een lamp te lopen, functioneren programma's die ooit goed werkten, nu slecht.
Dus, er is maar één ding dat we kunnen doen.
De enige manier om dit te doen is te leren hoe goed met het beest om te gaan en zijn natuurlijke kracht naar boven te brengen.
Je geeft het op om tegen het beest in te gaan en zoekt een manier om zijn kracht te gebruiken.

Berijd je beest en haal je rivalen in!

Het proces van het beheersen van de kracht van het beest is vergelijkbaar met overstromingscontrole.
Zodra de rivier overstroomt, kunnen we niet anders dan toezien hoe de elektriciteit en de watervoorziening uitvallen en huizen en bruggen worden weggevaagd.
Zijn vernietigende kracht is ongeëvenaard.
Als we echter stroomopwaarts lange dijken en dammen bouwen voordat een dergelijke situatie zich voordoet, kunnen we de waterstroom sturen.
De kracht van het water zou ook in elektriciteit kunnen worden omgezet door gebruik te maken van de wateropslag van de dam.
Dit is dezelfde manier om met dieren om te gaan.
Zolang de trainer vooraf een leidraad creëert, kan hij de enorme kracht van het beest in de gewenste richting sturen.
Dus, vanaf het volgende hoofdstuk, zal ik de op wetenschappelijk bewijs gebaseerde begeleidingstechnieken van het beest met u delen.
Het is, in zekere zin, een “handleiding om het beest te temmen”.
Natuurlijk is het niet gemakkelijk om de kracht van het beest te temmen, en zelfs in de eerder genoemde studie over hoogpresteerders is slechts 5% van alle zakenmensen in staat om met diepe concentratie te werken.
Zo moeilijk moet het zijn om met het beest om te gaan.
Maar het is het waard.
Herbert Simon, de eerder genoemde cognitieve psycholoog, maakte ook dit punt.
“In een maatschappij waarin de hoeveelheid informatie dramatisch toeneemt, zal het concentratievermogen het belangrijkste bezit zijn.”
Hoe meer gegevens we in ons dagelijks leven te verwerken krijgen, hoe gemakkelijker het beest op hol kan slaan, en hoe minder we ons erop kunnen concentreren.
In een dergelijke maatschappij zijn het degenen die het vermogen hebben om zich te concentreren, en niet geld of autoriteit, die het grootste goed kunnen worden genoemd.